Türkiye'deki otoyolların yakın bir geçmişe sahip oluşu yolların modern olmasında büyük bir etkendir. Türkiye'deki otoyollar 2551 km lik bir uzunluğa sahiptir. Bundan 686 km'si inşaat halindedir. Türkiye'deki otoyollar OGS ve HGS sistemlerine sahiptir. Ayrıca Hızlı Geçiş Sistemi (HGS), 17.09.2012 tarihinde İzmir-Aydın Otoyolu, İzmir-Çeşme Otoyolu, Boğaz Köprüleri, Avrupa Otoyolu, Anadolu Otoyolu ve Niğde-Mersin-Şanlıurfa otoyollarındaki ücret toplama istasyonlarında (Batı Hereke, Doğu Hereke, Dörtdivan, Çamlıdere ve Kızılcahamam ücret toplama istasyonlarındaki çıkış gişeleri hariç) PTT Genel Müdürlüğü tarafından devreye alınmıştır. Aşağıda Türkiye'deki otoyollar listelenmiştir:
Türkiye'de otoyol levhaları yeşil renktedir. Amerikan Highway Gothic'e benzer bir yazı tipi kullanılmaktadır. Bazı eski otoyollar hariç, hepsi 3,75 m genişliğinde olan en az 6 şeride sahiptir. Otoyol üzerinde A, B, C ve D tipi olarak standardize edilmiş hizmet tesisleri bulunur:
Tehlikeli yerler (Tünel girişleri, virajlar gibi), kavşaklar ve hizmet tesislerinin etrafı aydınlatılır.
Otoyollarda otomobiller için asgari hız 40 km/h ve azami hız 120 km/h'dir. Dönmek, durmak ve park etmek yasaktır. Güvenlik şeridini acil durumlar hariç kullanmak yasaktır. Mümkünce sağdan gitmek zorunludur (bakınız şerit kullanımı levhası). Trafik yoğun olduğu zaman, günvelik ekiplerinin geçebilmesi için yeterince yer bırakmak gerekir.
Yüksek hızlara rağmen güvenli seyahat imkanı sunmak ve yakıt tüketimini minimze etmek amacıyla otoyolların viraj ve eğim standardları özellikle devlet yollarına kıyasla çok yüksektir. Bu nedenle otoyollarda çoğrafi şartların zor olduğu yerlerde çok sayıda viyadük ve tünel bulunur ve kilometre başına düşen maliyet diğer yollara göre daha yüksektir.
|